Ang Labing Dalawang Minutong Kausap Kita

-


Una


Ang kumustahan

ang mga nakauwi ka na ba?

kumain ka na ba?

anong oras na

huwag ka nang lumabas baka mapaano ka pa.


Ikalawa


ang tugon

ang iyong pagtanggi at iyong pagsangayon

sa bawat biro

na tuwang tuwa ka naman

kahit gaano pa kababaw ang mga ito.


Ikatlo


ang pagtatagpo

ng mga buhol na sinulid

ng pagiisip mo at pagiisip ko

dito ka nagsisimulang magkuwento.


Ika apat


ang pakikinig

ng buod

kung gaano kaganda at kapait

ang buo mong maghapon

hindi mo kailangan ng anumang kumento

tanging makikinig lamang ang nais mo.


Ika lima


ang salitan ng hello

dahil parehas na malabo ang linya

ng ating mga telepono

"sandali" "aayusin ko lang saglit"

"ayan okay na" "nasa labas ako para malinaw kong marinig"


Ika anim


ang konsyerto

ang biglaan mong pagawit

minsa'y nasa tono minsan ay wala

kadalasa'y hindi rin mahulaan ang genre ng iyong kinakanta

tanging mga tinig mo lamang

walang ibang halong musika.


Ika pito


ang patay na oras

tila ba ni wala sa atin 

ang gustog magsalita,

labi'y saglit na nagpahinga

mamaya't sabay pang iintro ng bagong istorya 

hindi magkasundo kung sino ang magsasalita


Ika walo


ang mga bulalakaw

ng mga katanungan

na bigla na lamang bumabagsak sa aking isipan

"anong ulam nyo kanina?"


Ika siyam


ang malanobela mong sagot

ang halos hindi matapos mong mga kuwento

ulam lang ang tinanong ko

pero umabot pa tayo sa pista na napuntahan mo

"ang duga mo" "bakit ko ba nababanggit sa'yo ang mga 'to" 


Ika sampu

ang paggoodbye

kahit dalawang minuto pa bago maputol ang ating mga linya

sumasagi sa isip kung ang tawag ay masusundan pa.

kung may makustahan pa

kung may salitan pa ng hello

kung mayroon pang konsyerto

kung may babagsak pang mga bulalakaw.

 

At sa Ika labing isang minuto

bilang na segundo na lamang ang natitira

ang tawag ay matatapos na

nagninipis na ang mga salita

ang koneksyo'y mapapatid na


At sa Ikalabing dalawang minutong kausap kita

putol na ang linya

tapos na ang tawag

telepono'y tahimik na


naiisip pa rin kita.



Ang Labing Dalawang MInutong Kausap Kita

    -in a phone call in which limited only to twelve minutes, souls are getting closer even the calls hangs up. Two person living the moment talking to each other on a span of 12mns. call. 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Sa Babaeng Itinakda ng Diyos Para sa Akin

-
Image
Sa babeng aking mamahalin,                           Kasalukuyan kong inihahanda at ipinagbubuti aking sarili. Kaya naman huwag kang magalala kung marunong ba akong maglaba o magkula ng damit.Kailanman ay hindi ko pagsasamain ang dekolor at ang mga puti. Magaling din akong magsukat ng sinaing o magsangag ng hindi naubos na kanin. Kung nais mo naman ng masarsang ulam, kaya kitang ipaghain ng adobo basta't habaan mo lamang ang iyong pasensya dahil sa youtube lamang ako natuto.                         Hindi ko alam kung kailan ka darating o makikilala subalit kung ito nga'y plano Niya, alam kong ito'y sa tamang oras at panahon. Sana lamang rin ay tama ang outfit ko at hindi ako mukhang dugyutin sa oras na iyon. Wala naman akong inaasahang lugar. Hindi ka rin naman siguro galing sa ibang planeta kaya't sa mundong ibabaw parin tayo magkikita. Ngayon pa lamang ay ikinagagalak ko na ang makilala ka at makita ka ng aking mga sulat.                         Marami rin
Read more

I am

-
Image
 People often see me as cheerful, soft-hearted, and stupid/ somehow ignorant (maybe I truly am).  I would say I am not. I am a very serious person. I am arrogant. I am stupid in a way that I am perfectionist that I ask multiple questions most of the time repeatedly to build my trust to any subject.  I set boundaries. I am brutally honest person. I have difficulties to say no sometimes but if I do, it won't be unapologetic. I love being misunderstood. I sometimes forget who I am and writings like this makes me remind me of who I am and what I wanted to be.
Read more

Uuwi ka pa rin nang magisa.

-
Image
Kahit gaano ka pa kasaya. Sa trabaho o eskwela. Kahit gaano ka pa kaaga pumasok O kung gaano na kagabi sa kalsada Uuwi ka pa rin nang magisa. May problemang hindi mo maibahagi sa iba Ni hindi mo gustong makita ng iba na nahihirapan ka Dahil nais mo lamang na makita nila  Ang iyong ngiti o tawa Nais mong makilala bilang masaya Bilang malakas At kahanga hanga Wala ng iba  Kalakip man nito Ang madalas ay wala kang makasama Madalas ay wala kang makatuwang O ang ang hindi ka maintindihan ng iba Kakayanin mo pa rin Hindi ba? Hindi mo kailangan ng awa Ang kailangan mo ay kasama Kaya sa buong araw At pagkakataon na ikaw ay makikibahagi Sa kakilala o kaibigan Sa trabaho o organisasying ki abibilangan Magsasalitan ng tawanan Hanggang sa tumungtong ang kwatro ng hapon Lalabas nang sama sama Maghihiwalay sa kanya kanyang kanto o sakayan At uuwi ka nanaman nang magisa.
Read more