Writings and Poems of Franz

 People often see me as cheerful, soft-hearted, and stupid/ somehow ignorant (maybe I truly am).  I would say I am not. I am a very serious person. I am arrogant. I am stupid in a way that I am perfectionist that I ask multiple questions most of the time repeatedly to build my trust to any subject.  I set boundaries. I am brutally honest person. I have difficulties to say no sometimes but if I do, it won't be unapologetic. I love being misunderstood. I sometimes forget who I am and writings like this makes me remind me of who I am and what I wanted to be.

Kahit gaano ka pa kasaya. Sa trabaho o eskwela. Kahit gaano ka pa kaaga pumasok O kung gaano na kagabi sa kalsada Uuwi ka pa rin nang magisa. May problemang hindi mo maibahagi sa iba Ni hindi mo gustong makita ng iba na nahihirapan ka Dahil nais mo lamang na makita nila  Ang iyong ngiti o tawa Nais mong makilala bilang masaya Bilang malakas At kahanga hanga Wala ng iba  Kalakip man nito Ang madalas ay wala kang makasama Madalas ay wala kang makatuwang O ang ang hindi ka maintindihan ng iba Kakayanin mo pa rin Hindi ba? Hindi mo kailangan ng awa Ang kailangan mo ay kasama Kaya sa buong araw At pagkakataon na ikaw ay makikibahagi Sa kakilala o kaibigan Sa trabaho o organisasying ki abibilangan Magsasalitan ng tawanan Hanggang sa tumungtong ang kwatro ng hapon Lalabas nang sama sama Maghihiwalay sa kanya kanyang kanto o sakayan At uuwi ka nanaman nang magisa.